Plantsapmetingen: sturingselement of ondersteunende tool?
Al vele jaren is er onderzoek lopende omtrent plantsapanalyses, en dit bij meerdere instellingen. Er werden in het verleden verschillende teelten en verschillende technieken onder de loep genomen. Sommige praktijkbedrijven laten plantsapanalyses uitvoeren, andere geloven er niet in. Maar wat is nu de waarde van plantsapmetingen en hoe vertaal je de resultaten naar de praktijk?
Het PCG voert sinds 2011 een bemestingsproef uit in twee biologische afdelingen, waarbij ook de waarde van plantsapmetingen wordt nagegaan. De biologische kastelers stelden zich de vraag of de bemesting op die manier nauwkeuriger kan worden afgestemd op de behoefte van het gewas. Niet alleen binnen de bemestingsproef werden analyses uitgevoerd. Sporadisch werd de techniek eveneens getest binnen andere proefopstellingen. Bij een gebreksverschijnsel, waarbij het beeld niet meteen kon worden gelinkt aan een bepaald element, werden eveneens stalen genomen.
Staalname
Al gauw werd duidelijk dat de staalname van cruciaal belang is. Staalnames moeten steeds ’s morgens vroeg gebeuren, wanneer de plant zich ‘in rust’ bevindt, met zo weinig mogelijk beïnvloedende factoren zoals bijvoorbeeld straling. De staalnames worden ook best altijd door dezelfde persoon uitgevoerd, op die manier wordt ook daar zo weinig mogelijk variatie gecreëerd. Er worden meestal stalen genomen op twee plaatsen van de plant, namelijk het jongste volgroeide en het oudste vitale blad. Tijdens de staalname is het belangrijk dat de bladsteel zo snel mogelijk wordt verwijderd van de bladschijf. Gebeurt dat niet, dan is er nog transport van assimilaten tussen deze twee delen, terwijl slechts één van de twee gebruikt wordt voor analyse.
Foto: Er wordt meestal een staal genomen op twee plaatsen van de plant: het jongste volgroeide blad en het oudste vitale blad.
Sneltestmeting
Op het PCG worden voor de sneltestmeting verschillende bladsteeltjes van één object als mengstaal geanalyseerd. Deze worden alle in kleine stukjes gesneden en in spuitjes gestoken. Nadien worden ze diepgevroren. Afhankelijk van hoe dringend de analyse is, worden ze nadien uit de diepvries gehaald en ontdooid. Op die manier zijn ze klaar voor analyse. Door het proces van diepvriezen komt het sap makkelijker vrij uit de plant. Voor sommige teelten is dit een evidentie (bv. komkommer), voor andere helemaal niet (bv. aardbeien en bladsteeltjes van pitfruit).
Justine Dewitte