In de zoektocht naar een hogere bedrijfseigen eiwitproductie voert Inagro reeds enkele jaren proeven met mengteelten, waarin triticale gecombineerd wordt met erwten of veldbonen. In het seizoen 2018-2019 werd het rassenaanbod opnieuw opgevraagd en vergeleken in een mengteelt met triticale. Dit in het kader van het Interreg project SymBIOse. Er werd ook een vergelijking opgemaakt tussen vier representatieve jaren wintermengteelt.

Ondanks het droge seizoen bracht de triticale gemiddeld op net als de opbrengst van de veldbonen. De opbrengst van de erwten lag dit jaar iets lager. Naar stand, grondbedekking, kleur en uitstoeling werden er weinig verschillen opgemerkt tussen de verschillende rassen en gewassen. Gele roest was geen probleem dit jaar. Legering is een belangrijk aandachtspunt bij veldbonen.

Bij de erwten werd een groot verschil vastgesteld tussen de opkomst van het eiwit en het graan, de afrijping bij de erwten gebeurde simultaan. Bij de veldbonen waren de opkomsten gelijkaardig van het graan, de afrijping was dan weer verschillend tussen de rassen.

In de rassenproef werden drie rassen voedererwten, één ras eiwiterwt en zeven rassen winterveldbonen meegenomen. Dit telkens in mengteelt met triticale, ras Bikini (Fayt, bio). Dit is een vroeg, klein ras die geen legering vertoont. Voor erwten is dit ideaal, voor veldbonen kan een later ras meer aangewezen zijn. Bij de erwten werd triticale gezaaid aan 400 z/m² en de voedererwten aan 25 z/m². Reden hiervoor is dat men bij oogst 20 % erwten wil overhouden. Bij een groter aantal planten is de kans groot op legering. Eiwiterwt rijpt sneller bij droogte, waardoor het aantal planten hoger ligt dan bij voedererwt. Bij de veldbonen werd de zaaidichtheid van triticale teruggeschroefd tot 300 z/m². Omdat veldbonen licht nodig hebben voor de bevruchting van de bloemen en de rijping van de zaden moet men opletten voor een te dichte vegetatie. 

Klik hier voor het volledige verslag.

Meer info?
Kevin Deceuleners
Tel: 051 14 03 50
E-mail: kevin.deceuleners@inagro.be