Het onderzoek bestudeert de bio sector als een ontluikende markt. De productie en consumptie van bio voeding is de laatste twintig jaar sterk gegroeid, maar toch blijft het aandeel bio voeding in de totale voedselconsumptie, met ongeveer 3% op Europees niveau, nog altijd beperkt. Het onderzoek legt belangrijke “barrières” bloot. Voor vele consumenten zijn de belangrijkste: een gepercipieerde “te” hoge prijs en gebrekkige beschikbaarheid van bio. Deze zijn gedeeltelijk veroorzaakt door een suboptimale organisatie van de aanvoerketens. De omschakeling naar bio vraagt specifieke investeringen. In een ontluikende bio sector met heel wat onzekerheid, kan deze omschakeling vergemakkelijkt worden door meer zekerheid te geven aan de nieuwkomers. Onder andere om deze reden kunnen een meer diepgaande samenwerking en afspraken tussen ketenactoren de bio sector vooruit helpen. Een moeilijkheid is dat ketens daarbij tegelijkertijd flexibiliteit moeten inbouwen om onvoorziene schokken op de markt te kunnen pareren. Een mogelijk recept hiervoor is zekerheid geven aan vaste ketenpartners waarmee een duurzame samenwerking wordt opgebouwd, gecombineerd met lossere samenwerkingsverbanden. Een voorbeeld hiervan (naast andere) is de organisatie van de Belgische bio rundvlees coöperatieve. Bij de ontwikkeling van deze keten speelde de supermarktketen een belangrijke rol. Deze investeerde in de ontwikkeling en gaf het nodige vertrouwen aan de producenten om onomkeerbare investeringen te doen. Voor deze supermarktketen was dit strategisch een goede keuze omdat de promotie van “bio” haar uitstraling als aanbieder van (Belgische) hoge kwaliteitsvoeding in de verf zette. Het gaf haar als eerste ook een strategische positie op de Belgische markt, waar het aanbod van Belgische bio zeer beperkt is.