Rassen rode blokpaprika’s zijn er zeker genoeg, maar welke hiervan het meest geschikt zijn voor de biologische teelt is nog niet helemaal duidelijk. Voor de selectie van de rassen werd in eerste instantie rekening gehouden met de wensen van de telers. Uiteraard is hierbij rekening gehouden met het al dan niet beschikbaar zijn van biozaad en het aanbod dat de zaadhuizen zelf als voorstel aanleverden.

Door de beperkte rotatie van vruchtgroenten in een verwarmde kas, krijgt men er vaak te kampen met wortelknobbelaaltjes. Door het gebruik van een geschikte onderstam wordt getracht de populatie in de hand te houden. Tevens heeft een onderstam ook invloed op de productie en de kwaliteit van de vruchten. Aan de hand van een onderstammenproef werd nagegaan welke onderstam het meest geschikt is tijdens de biologische teelt van tomaat.

Recentelijk hebben telers opnieuw meer en meer te kampen met Cladosporium, een schimmelziekte die een tijdje weg bleef, maar duidelijk terug de kop op steekt. Niet alle rassen zijn echter even gevoelig; enkelen zijn resistent tegen Cladosporium. Aan de hand van een rassenproef wordt nagegaan welke rassen het best voldoen voor een biologische teelt van trostomaat.

Triticale is met ongeveer 250 ha het belangrijkste graangewas in de Vlaamse biologische landbouw. In vergelijking met wintertarwe is triticale minder ziektegevoelig en is de onkruidonderdrukking beter. Triticale wordt ook vaak geteeld in combinatie met voedererwten en/of winterveldbonen. Naast de korreloogst kan ook op een vroeger tijdstip de volledige plant gehakseld en ingekuild worden, de zgn. ‘gehele plant silage’ (GPS).

Aan de hand van een teelttechnische demoproef munt werd nagegaan hoe het onkruid beheerst kan worden en op welke manier “kleinere” kruidenbedrijven deze munt efficiënt kunnen oogsten.