Bio Boeren Blog - november 2024 - Karel Dewaele
Karel Dewaele bijt de spits af in deze eerste editie van de nieuwe Bio Boeren Blog.
Karel is bio akkerbouwer in Stavele en was in het verleden ook enkele jaren actief als onderzoeker bij de bio afdeling van Inagro.
Of ik wil helpen een ‘boerenblog’ mee op te starten? Wel natuurlijk, lieve CCBT-coördinatoren. Wat een goed idee.
Ik lees af en toe Direct Driller. Daarbij gaan mijn ogen diagonaal over de ‘sponsored content’ maar vinden ze rust bij de stukjes met titel ‘Farmer focus’. Rechttoe-rechtaan schrijfsels van ‘directzaaiers’ over hoe hun seizoen verloopt, wat ze uitproberen, waar ze enthousiast over zijn. Hoewel hun context heel verschillend is van de onze spreken we als collega’s toch een gezamenlijke taal. Het gevoel van herkenning is nooit veraf. Bij deze probeer ik mijn ‘focus’ neer te schrijven. Hopelijk vinden je ogen er rust en wie weet krijg je zin om aan de boerenblog bij te dragen.
Bazige peulvruchten en spinnen
De eerste werkzaamheden van betekenis hier op de akker gebeurden begin april met de zaai van de mengteelten haver-gele erwt en tarwe-veldboon. Dit jaar waren het duidelijk de peulvruchten die het voor het zeggen hadden. Goed voor de beoogde erwt, minder goed voor de beoogde tarwe.
Een andere bazige peulvrucht hier waren de stamslabonen, die wel alleen stonden. Bijzondere aandacht had ik voor dit perceel omdat ik er de effecten zou zien van een bonte voorgeschiedenis van teelten en groenbemesters in 2023. Eén van de restanten was een ‘wintergroen’ mengsel met o.a. rogge, incarnaatklaver en winterwikke gezaaid op 30 september. Met het oog op een late inzaai van de boontjes had ik het mengsel groot laten uitgroeien tot de bloei in mei. Dan werd het geklepeld en is het als een mat stro blijven liggen. Een buffet voor de pendelaars die door het natte voorjaar nog volop actief waren in de toplaag. Uiteindelijk heb ik het perceel een 10-tal cm diep bewerkt en enkele weken later ingezaaid.
Op de foto's hieronder zie je hetzelfde stuk perceel op 6 mei en bij de zaai op 15 juli.
Niet lang na opkomst al was er een afgelijnd kleurverschil in de boontjes merkbaar tussen het stuk na rogge en ernaast een stuk dat vooral braak had gelegen door het afvriezen van de groenbedekker. Bleker na rogge. Dat leek te wijzen op een veeleisende vertering van het stro. Met de dagen vervaagde het verschil. Een experiment met een vergelijkende plantsapanalyse half augustus bleek interessant: er waren toen meer sporenelementen zoals Si, Fe, B en Mn aanwezig in het gewas na rogge, vooral in het jonge blad. Tegen de oogst aan leek dat stuk iets beter te staan, al was het verschil miniem.
Wat op dat moment wel opmerkelijk was? De kopakker waar enkele rondes met een diepwoeler waren gemaakt. Op de lijn af een andere kleur en uitbundigheid van de planten. En zo waande ik mij een onderzoeker op een proefveld vol variaties.
Fast forward naar begin november: tijdens het wiedeggen van de wintertarwe viel mijn oog op de spinnenwebben die in het late najaar zo talrijk kunnen zijn. De zilveren glinstering ervan in de tegenzon is moeilijk op foto vast te leggen, hieronder toch een poging. Jammer om er met de wiedeg doorheen te moeten harken. Maar… bij het afwerken van de eerste ronde zag ik dat de spinnen alweer meterslange draden hadden gesponnen op het stuk dat ik net gewiedegd had. In nog geen 10 minuten. Wat een bazen, die spinnen. Als bladluis zou ik hier niks komen zoeken.
Regeneratieve gedachten
In juni kon ik mijn hart ophalen op Groundswell. Dit ‘regeneratieve-landbouwfestival’ stond al langer op de radar en een voorzichtige suggestie om er met een delegatie naar toe te trekken namen ze bij CCBT ter harte! Met toegegeven misschien wat vrees (grootschalig? niet bio?) reden we er met 21 enthousiastelingen naar toe, met een vol hart en vernieuwde inzichten keerden we terug. Hier kun je het verslag van die trip en het bezoek aan Tolhurst Organic lezen.
Voor wie nieuw is met het concept of voorbij de hype ervan wil kijken: je zou het kunnen omschrijven als het inzicht dat levende planten de centrale spil zijn in de landbouwpraktijk. Met name de fotosynthese is de ‘motor’ die aan de hand van wortelexudaten het bodemleven voedt en daar het ‘vliegwiel’ doet draaien dat planten, dieren en mensen op gezonde manier voedt. Al onze praktijken hebben invloed op die motor en dat vliegwiel; als we ze optimaal in gang kunnen steken en houden, blijken er veel gunstige dingen te gebeuren. Ik mocht er met Lieven Delanote over mijmeren in deze podcast-aflevering van Radio Inagro.
Om af te sluiten een quote van Mr. Iain Tolhurst himself uit George Monbiot’s ‘Regenesis’:
“What we’re doing looks like it might be sustainable. But we won’t know until we’ve done it for a hundred years."