Zwavelvoorziening op biologische veebedrijven
De landbouw krijgt steeds vaker te maken met zwaveltekorten. Door luchtverontreiniging kwam zwavel jarenlang gratis uit de lucht. Nu dit milieuprobleem min of meer is opgelost, ontstaan er zwaveltekorten voor zowel de gewas- als dierproductie. Deze tekorten zijn te signaleren door het zwavel-leverend vermogen van de bodem te testen of door kuil- of versgrasanalyses.
Zwavel is een essentieel element voor de vorming van verschillende aminozuren, zoals methionine en cysteine. Deze zorgen onder andere voor de vorming van eiwit. Eiwitten zijn nodig bij de productie van het gewas. Maar ook de dieren hebben behoefte aan deze bouwstoffen. In 2013 werd op de helft van 17 Vlaamse biologisch melkvee- en vleesveebedrijven zwaveltekorten geconstateerd bij vee. Ook werden in 2013 op 15 percelen tekorten van zwavel in de grasklaver en de bodem bepaald.
Optimale zwavelvoorziening
Vlaamse en Nederlandse onderzoekers hebben samen een bioKennisbericht gemaakt over dit tekort aan zwavel op biologische veebedrijven. De belangrijkste conclusies op een rij:
- Zwaveltekorten in de bodem kunnen gesignaleerd worden door het zwavel-leverend vermogen te testen via een bodemanalyse.
- Kuilanalyses of versgrasanalyses van een voorjaarsgrasklaver geven direct een beeld van het zwavelgehalte in het gewas of rantsoen.
- Bij zwavelgehalten lager dan 2,2 gram per kilogram droge stof of een N/S verhouding hoger dan 12 is een extra zwavelbemesting met een snelwerkende meststof raadzaam. Dit levert een hoger zwavelbeschikbaarheid op in de grasklaver, zodat deze ook de zwavelbehoefte van het vee dekt.
- Voldoende zwavel zorgt voor hogere gewasopbrengsten van de grasklaver.
- Zwaveltekorten bij vee kunnen aangevuld worden door het toevoegen van magnesiumsulfaat ofwel bitterzout toe te voegen aan het rantsoen.
Publicatie
Lees hier het volledige bioKennisbericht Zwavelvoorziening op biologische veebedrijven
Contact
- Annelies Beeckman, Imago, annelies.beeckman@inagro.be
- Nick van Ekeren, Louis Bolk Instituut, n.vaneekeren@louisbolk.nl
Sinds 2012 werken Vlaanderen en Nederland samen rond het verspreiden van onderzoeksresultaten voor de biologische landbouw.
Dankzij een subsidie van de overheid is het mogelijk biokennisberichten te publiceren waarin zowel Nederlandse als Vlaamse onderzoeksresultaten aan bod komen. Doel is de samenwerking tussen Vlaamse en Nederlandse onderzoekers te bevorderen en de gezamenlijke kennis optimaal te benutten.
Deze samenwerking is een initiatief van het Vlaams onderzoeks- en kennisnetwerk biolandbouw en -voeding (NOBL, CCBT en Biobedrijfsnetwerken) en het Nederlandse ‘bioKennis’.