Biologische landbouw heeft de intentie om biologisch zaaizaad te gebruiken en zo de kringloop des levens te sluiten. Niettemin wordt in de praktijk nog vaak gangbaar niet ontsmet zaaizaad gebruikt. Een expertgroep kijkt jaar per jaar welke progressie mogelijk is. In 2020 wordt onder andere ook voor maïs het gebruik van biologisch zaaizaad verplicht.

Sinds er in België geen ontheffing meer verleend wordt voor gangbare longcanes in pot, ondervinden biologische kleinfruittelers problemen om nog toegelaten plantgoed te vinden. Uit eerder onderzoek op Proefcentrum Pamel blijkt dat het gebruik van dit plantgoed vaak leidt tot meer plantuitval en lagere opbrengsten. Het wordt bovendien steeds moeilijker om toegelaten plantgoed te bekomen door een slinkend aanbod vanuit de vermeerderingsbedrijven. Om op deze problematiek een antwoord te bieden, werd het CCBT-onderzoeksproject “Hoe biologische longcanes zomerframboos opkweken?” begin 2019 opgestart.

Eind juni waren de omstandigheden tijdelijk gunstig voor de ontwikkeling van aardappelplaag (P. infestans) en werd er bij enkele rassen ook een infectie vastgesteld (kwam tot uiting begin juli). Vanaf eind juli was er door de droge omstandigheden helemaal geen druk meer en werd er geen nieuwe aantasting waargenomen.

“Veel teelten op het bedrijf, verschillende zaadfracties tussen de rassen van eenzelfde gewas en variaties in zaaiafstand”. Net als bij veel CSA bedrijven is dit ook op het proefstation een gegeven. Met de mechanische zaaimachines die we vroeger gebruikten was het zaairesultaat vaak teleurstellend. Het Proefstation in Sint-Katelijne-Waver verbouwde zelf een zaaimachine.

In de zomer van 2018 zorgde de extreme droogte bij heel wat biobloementelers voor korte bloemstengels en vroegtijdige bloei. Dit jaar werd daarom een proef aangelegd op twee courant geteelde zomerbloemen, Helianthus annuus en Antirrhinum majus, waarbij de kwaliteit en houdbaarheid werd opgevolgd voor zowel een niet geïrrigeerd object, als voor twee wel geïrrigeerde objecten.