De landbouw krijgt steeds vaker te maken met zwaveltekorten. Door luchtverontreiniging kwam zwavel jarenlang gratis uit de lucht. Nu dit milieuprobleem min of meer is opgelost, ontstaan er zwaveltekorten voor zowel de gewas- als dierproductie. Deze tekorten zijn te signaleren door het zwavel-leverend vermogen van de bodem te testen of door kuil- of versgrasanalyses.

Het telen van eiwitrijke gewassen van eigen bodem neemt toe. Door de stijgende prijzen van krachtvoeders kan het telen van lupinen, erwten en veldbonen een goed alternatief zijn. Zowel in Nederland als in Vlaanderen is ruime ervaring opgedaan met deze mengteelten.

Directzaaien en minder grondbewerkingen worden veelal toegepast binnen de conserveringslandbouw. Dit teeltsysteem zorgt voor een maximale bodembedekking en een ruime gewasrotatie. Wat kunnen biologische telers leren van dit systeem? En hoe pas je gereduceerde bodembewerking effectief toe op een biologisch bedrijf?

Compost wordt voor meerdere doelen ingezet. Als meststof maar ook om de organische stofbalans op peil te houden. Compost heeft nog meer voordelen in de praktijk. Het kan kort voor het zaaien worden aangebracht, belemmert de wortelgroei niet, levert hierbij een kant en klaar ecosysteem en vult daarmee de bodem aan. Ook de pH en van de bodem en lucht- en waterhuishouding varen wel bij de toepassing van compost.

De consument consumeert steeds bewuster en uit dit door zijn kritiek te uiten op het huidige dierenwelzijn van productiedieren. De biologische melkgeitenhouder is via het biologische lastenboek gebonden aan het handhaven van hoge dierenwelzijnsnormen. Maar ook economisch kan de geitenhouder baat hebben bij een zo goed mogelijk dierenwelzijn. Stress en productie parameters zoals groei en melkproductie zijn nauw verbonden, wat de welzijnsproblematiek naast een ethische ook een economische relevantie geeft. Natuurlijk hebben ook de geiten zelf baat bij welzijnsonderzoek.