Er is een groeiende belangstelling voor de lokale teelt van baktarwe. Wintertarwe heeft een breder zaaivenster dan zomertarwe en een hoger opbrengstpotentieel. Afhankelijk van de afnemer is voor baktarwe een eiwitgehalte van minstens 11,5 % à 12 % en een sedimentatiewaarde van minstens 30 à 35 ml vereist. Ook het valgetal of Hagberg-getal, dat een maat is voor de aanwezigheid van schot, is een belangrijke kwaliteitsparameter die vooral problemen geeft in natte zomers. Het blijkt echter uitdagend om deze eisen voor bakkwaliteit met voldoende zekerheid te bereiken. Dit komt zowel naar voor bij onze rassenproeven in de voorbije jaren als uit wat we horen uit de praktijk. Uitgaande van de suggestie van enkele telers, willen we met voorliggend project in beeld krijgen of zaaidatum, zaaidichtheid en mechanische onkruidbestrijding een invloed hebben op de bakkwaliteit. Aanvullend wensen we ook in kaart te brengen welke rassen het best geschikt zijn om baktarwe te telen in Vlaanderen. Zo kunnen we biologische akkerbouwers in de juiste richting sturen voor het telen van lokale baktarwe.